IRC-Galleria

เป็นเรื่องธรรมดา..
กับน้ำตาที่ไหลรินลงมาเป็นสาย
เมื่อทำนบของความอดทนเธอมันพังทลายลง
พร้อมกับการจากไปของคนบางคน
เธอจะรู้สึกว่ากำลังสัญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง
และดูเหมือนว่า "น้ำตา" ก็จะมีไม่พอให้รินไหล
แ ต่ เ ธ อ รู้ ไ ห ม ว่ า . . .

นอกจาก....น้ำตามันจะเซาะกร่อนบาดแผลของเธอ
ให้ลุกลามแล้ว
มันยังเป็นเหมือนน้ำกรด
ที่ราดรดลงไปในใจของคนรอบข้างที่รักเธอ
เงยหน้าขึ้นดูสิ....

ด้านนอกห้องที่เธอขังตัวเองอย่างทุกข์ท้อ

"คนที่รักเธอ" ยืนเฝ้ามองเธออยู่ห่างๆ อย่างห่วงใย
พร้อมที่จะเข้าไปซับน้ำตาทันทีที่เธอเอ่ยปาก

"คนที่รักเธอ" ไม่เคยก้าวก่าย
และยอมรับการตัดสินใจของเธออย่างเจ็บปวด
ขณะที่น้ำตาเธอไหลลงพื้นเป็นทางยาว

"คนที่ทำร้ายเธอ"จะเขย่งเท้าเดินข้ามมันไปอย่างรังเกียจ
แม้แต่หนึ่งหยดน้ำตาเธอที่จะกระเด็นมาสัมผัสปลายเท้า

ในขณะที่ "คนที่รักเธอ"
พร้อมที่จะใช้สองมือรองรับอย่างงอาทร
พร้อมที่จะใช้ไหล่กว้างซับผ่าน..ให้ไหลลึกลงไปสู่หัวใจ

"คนที่ทำร้ายเธอ"
จะปล่อยมือเธอช้าๆ และก้าวเท้าห่างออกไป

"คนที่รักเธอ" จะค่อยๆ เดินเข้ามาหาเธอ
เกาะกุมมืออย่างปลอบโยน และโอบกอด
เสียงสะอื้นที่เธอร่ำไห้
"คนที่ทำร้ายเธอ" จะไม่อยู่ฟังและจะไม่มีวันได้ยิน

ในขณะที่ "คนที่รักเธอ"จะรับรู้ จะเข้าใจ
และเจ็บปวดอยู่ข้างๆ เธอ
..................

เธอต้องเลือกแล้ว
ระหว่าง...หัวใจของคนที่เธอยังมีอยู่กับ...หัวใจของคนที่ไม่มีแล้ว


หากเธอเริ่มต้นวันใหม่ได้อย่างเข้มแข็ง
ชีวิตที่เหลือของเธอก็จะเข็มแข็ง...